خیالت راحت مامان...

سلام مامان
تاامروز بارها و بارها قصد کردمو بیام بنویسم اما نمیشد که بشه.
امروز ، باوجودیکه تازه از دانشگاه اومدمو خسته هستم اما گفتمکه بالاخره استارت این نوشتن رو بزنم.
راستش دخترم/پسرم ،
امروز کلاس بیوفیزیک داشتیم ، حرف از درس خوندن و جامعه و این حرفا شد.
نمیدونم شما کی میاید و این نوشته ها رو می خونید اما الانی که من دارم اینا رو مینویسم شرایط جامعه مسلما خیلی متفاوت هست با شرایطی که شما توش قرار خواهید گرفت ...
امروز سرکلاس ، همش حرف و بحث از خوندن ارشد بود.
از اینکه مامانا و جامعه ازشون این انتظارو دارن که حتما باید تحصیلات تکمیلی داشته باشن و در غیر این صورت سرکوفت می خورن. راستم میگن ، همینطوره... متاسفانه الان ، داشتن لیسانس شاید قد داشتن یه سیکل بیشتر ارزش نداشته باشه ، چون همه از همه جا میتونن برن کلی از رشته ها رو بخونن.
اما دختر نازنین و پسر عزیزم خواستم اینو بنویسم و بگم که
من از شما جز داشتن یه زندگی پاک و معنوی و سرشار از رضایت خدا و آرامش چیز دیگه ای انتظار ندارم.
غلو هست که بگم واسم درستون اهمیتی نداره. نه اصلا . چون واسه اسلام و پیامبرمون ارزش داره. من میدونم انشالله شماها هم جزء تعیین کننده های آینده ی سرنوشت این مملکت هستید. شما ها هم "به قصد خدمت به این جامعه و خدمت به این انقلاب و خدمت به تشیع" باید به اندازه ی خودتون واسه ایران اسلامی زحمت بکشید و درس بخونید و از جامعه ی ایرانی یه اسلام ناب محمدی رو نشون بدین.
ولی میخوام بگم ، خیالتون راحت باشه، من جز اون دسته از مامانا نیستم (انشالله) که هدفم "مدرک" شماها باشه و بگم الا بلا دکتر شدن و ولا غیر. نه...
هرچند که دیدن بچه ها تو مدارج عالی آرزوی هر مادری هست اما
می خوام بگم "فدای سرتون" اگه درس خوندین و زحمت واسه ادامه ی تحصیلاتتون انجام دادین ولی نشد.
بگم "فدای سرتون" اگه تلاش کردینو به چیزی که می خواستین نرسیدین.
مطمئن باشید شماها واسم همون عزیزایی هستید که باید باشید. چه با دکترا و چه بی دکترا !

امیدوارم جز رنگ آرامش و سعادت و خوشبختی هیچ رنگی تو زندگی تون تجربه نکنید...

من و باباتون دوستتون داریم . . . خیلی